Όταν το φυσιολογικό δεν έχει σημασία

Για κάποιες εξετάσεις, όπως η χοληστερόλη, αντί να ενδιαφερόμαστε για το «φυσιολογικό» εύρος, η πλειοψηφία των ανθρώπων χρειάζεται μόνο να εξετάζει αν το αποτέλεσμα τους είναι κάτω ή πάνω από μία τιμή, που συχνά αναφέρεται ως «σημείο λήψης ιατρικής απόφασης». Αν, για παράδειγμα, όπως δείχνουν οι μελέτες, μία τιμή χοληστερόλης 200 mg/dL είναι το όριο πάνω από το οποίο ο κίνδυνος για καρδιακή νόσο επιβάλλει ιατρική παρέμβαση, τότε δεν έχει και τόση σημασία αν αυτό το αποτέλεσμα βρίσκεται στο στατιστικά «φυσιολογικό» εύρος.
Υπάρχουν επιπλέον εξετάσεις για τις οποίες το «φυσιολογικό» εύρος δεν έχει σημασία. Όταν, για παράδειγμα, ελέγχεται η ποσότητα ενός φαρμάκου στο αίμα ενός ατόμου που έχει χάσει τις αισθήσεις του, ο ιατρός θα ερμηνεύσει το αποτέλεσμα  βάσει των πιθανών επιδράσεων του φαρμάκου σε αυτά τα επίπεδα, όχι βάσει του εύρους αναφοράς.
Επιπρόσθετα, κλινικά σημαντικές, πολύ μεγάλες αλλαγές στα αποτελέσματα εξετάσεων ενός ατόμου, πρέπει να προκαλέσουν την προσοχή του ιατρού, ακόμη και αν αυτά τα αποτελέσματα είναι μέσα στο εύρος αναφοράς.