Πως χρησιμοποιείται;
Η εξέταση για το αντίσωμα του υποδοχέα της ακετυλοχολίνης χρησιμοποιείται για την διάγνωση της μυασθένειας Gravis(MG) και την διάκριση της από παθήσεις που μπορεί να έχουν παρόμοια συμπτώματα, όπως χρόνια μυϊκή κόπωση και αδυναμία.
Τα αντισώματα AchR εμποδίζουν την δράση της ακετυλοχολίνης, μιας χημικής ουσίας (νευροδιαβιβαστής) η οποία μεταφέρει μηνύματα ανάμεσα στα νευρικά κύτταρα. Διακρίνονται τριών ειδών τέτοια αντισώματα τα οποία δρουν με τρείς κύριους τρόπους:
- Τα «δεσμευτικά» αντισώματα προσδένονται στους υποδοχείς της ακετυλοχολίνης που βρίσκονται στα νευρικά κύτταρα και επάγουν μια φλεγμονώδη αντίδραση η οποία τους καταστρέφει.
- Τα «ανασταλτικά» αντισώματα που παραμένουν δεσμευμένα με τους υποδοχείς ακετυλοχολίνης, παρεμποδίζοντας την πρόσδεση της ακετυλοχολίνης.
- Τα «διεγερτικά» αντισώματα που διασυνδέουν τους υποδοχείς μεταξύ τους, οδηγώντας στην ενδοκυττάρωση τους από το μυϊκό κύτταρο και την απομάκρυνση τους από την νευρομυϊκή σύναψη.
Τρία διαφορετικά είδη εξετάσεων παρέχονται για τον προσδιορισμό του μηχανισμού που ευθύνεται για το πρόβλημα του ασθενούς. Ωστόσο, η εξέταση που μετράει τα «δεσμευτικά» αντισώματα γίνεται πιο συχνά καθότι οι άλλες δύο δοκιμασίες μπορεί να είναι θετικές χωρίς να είναι επίσης θετική η εξέταση για τα «δεσμευτικά» αντισώματα. Οι άλλες δυο εξετάσεις πραγματοποιούνται όταν ο ιατρός υποπτεύεται ότι υπάρχει μυασθένεια Gravisαλλά η δοκιμασία των άλλων δύο «δεσμευτικών» αντισωμάτων είναι αρνητική.
Μια ή περισσότερες από τις εξετάσεις για τα αντισώματα AChR μπορεί να ζητηθούν στα πλαίσια ενός «προφίλ» εξετάσεων το οποίο μπορεί να περιλαμβάνει και μία εξέταση για το αντίσωμα των γραμμωτών μυών η οποία βοηθάει στη διαφορική διάγνωση. Με βάση τα αποτελέσματα αυτά, μπορεί να ζητηθεί επίσης η εξέταση για το αντίσωμα της ειδικής μυϊκής κινάσης (anti-MuSk).
Η εξέταση για το αντίσωμα AChR μπορεί να ζητηθεί ως μια αρχική δοκιμασία και μετά να χρησιμοποιηθεί για την αξιολόγηση της σοβαρότητας της μυασθένειας Gravisκαι της ανταπόκρισής της στην θεραπεία.
Οι ασθενείς με μυασθένεια Gravisέχουν συνήθως διογκωμένο θύμο αδένα καθώς και θύμωμα (καλοήθης όγκος του θύμου αδένα). Ο θύμος αδένας, ο οποίος βρίσκεται πίσω από το στέρνο, αποτελεί ενεργό τμήμα του ανοσοποιητικού συστήματος κατά την παιδική ηλικία και φυσιολογικά αδρανοποιείται μετά την εφηβεία. Αν ανιχνευθεί θύμωμα, π.χ. σε μια τυχαία αξονική τομογραφία, τότε η εξέταση για τα αντισώματα AchR μπορεί να πραγματοποιηθεί για να προσδιοριστεί αν το συγκεκριμένο άτομο έχει αναπτύξει τα αντισώματα αυτά.
Πότε ζητείται;
Η εξέταση για τα αντισώματα AChR μπορεί να ζητηθεί όταν το άτομο έχει συμπτώματα τα οποία υποδεικνύουν μυασθένεια Gravis, όπως:
- Πτώση βλεφάρων
- Δυπλωπία
- Ελαττωμένο κινητικό έλεγχο των οφθαλμών
- Δυσκολία στην κατάποση, την μάσηση που συνοδεύονται από πνίξιμο, διαρροή σιέλου και φίμωση
- Μπερδεμένη ομιλία
- Αδύναμοι μύες στη περιοχή του λαιμού
- Δυσκολία στην διατήρηση του κεφαλιού σε όρθια θέση
- Δυσκολία αναπνοής
- Δυσκολία στο περπάτημα και αλλοιωμένο βάδισμα
- Αδυναμία συγκεκριμένων μυών αλλά φυσιολογική ικανότητα αισθήσεων
- Μυϊκή αδυναμία που χειροτερεύει με την διαρκή προσπάθεια και βελτιώνεται με την ξεκούραση
Όταν ένα άτομο έχει διαγνωσθεί με μυασθένεια Gravis, η εξέταση των αντισωμάτων AchR ζητείται περιοδικά για την αξιολόγηση της ενεργότητας της ασθένειας και της ανταπόκρισής της στην χορηγούμενη θεραπεία. Μερικές φορές η εξέταση των αντισωμάτων AchR απαιτείται όταν εντοπίζεται θύμωμα.
Ποια είναι η σημασία των αποτελεσμάτων;
Τα αντισώματα AchR δεν απαντώνται φυσιολογικά στο αίμα. Αποτελούν αυτοαντισώματα και η παρουσία τους υποδηλώνει αυτοάνοση αντίδραση.
Αν ένας εξεταζόμενος έχει αντισώματα AchR και συμπτώματα μυασθένειας Gravis,τότε είναι πιθανό να πάσχει από την πάθηση αυτή.
Τα αντισώματα AchR μπορεί να ανιχνευθούν σε μερικά θυμώματα, σε άτομα στα οποία χορηγούνται φάρμακα όπως η πενικιλλαμίνη, με μικρά κύτταρα καρκίνου του πνεύμονα, σε αυτοάνοσα ηπατικά νοσήματα και στο σύνδρομο της μυασθένειας Lambert-Eaton (μια πάθηση που σχετίζεται με την απελευθέρωση της ακετυλοχολίνης από την νευρική απόληξη).
Το αρνητικό αποτέλεσμα δεν αποκλείει την μυασθένεια Gravis. Το 50% όσων πάσχουν από οφθαλμική μυασθένεια Gravis(η οποία επηρεάζει μόνο τους μύες των οφθαλμών) και περίπου το 10-15% όσων έχουν γενικευμένη μυασθένεια Gravisθα δώσουν αρνητική την δοκιμασία των αντισωμάτων AChR.
Σε γενικές γραμμές, όσο πιο μεγάλη είναι η ποσότητα των αντισωμάτων AChR, τόσο υψηλότερη είναι η πιθανότητα το άτομο να έχει σοβαρά συμπτώματα, αλλά τα αποτελέσματα των εξετάσεων δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αξιολόγηση της βαρύτητας των συμπτωμάτων στο άτομο.
Υπάρχει κάτι επιπλέον το οποίο χρειάζεται να γνωρίζω;
Η χρήση φαρμάκων όπως η σουκινυλοχολίνη μπορεί να αυξήσει τα επίπεδα των αντισωμάτων AChR.
Οι ασθενείς με μυασθένεια Gravisείναι πιθανό να πάσχουν και από άλλες αυτοάνοσες διαταραχές, όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα ή ο συστηματικός ερυθυματώδης λύκος.
Μέχρι και 70% όσων πιθανολογείται ότι έχουν γενικευμένη μυασθένεια Gravisαλλά δίνουν αρνητική την δοκιμασία των αντισωμάτων AChR θα είναι θετικοί για τα αντισώματα κατά της ειδικής μυϊκής κινάσης (MUSK).
Πρόσφατες ραδιενεργές θεραπείες μπορούν να επηρεάσουν τα αποτελέσματα των εξετάσεων.
