Θεραπεία

Δεν υπάρχει θεραπεία για το σκληρόδερμα. Συνήθως, τα συμπτώματα σταθεροποιούνται και μειώνονται σε ένταση μετά από αρκετά χρόνια. Το  δέρμα μαλακώνει αλλά παραμένει αποχρωματισμένο και γίνεται εύθραυστο. Η συσσωρευμένη βλάβη σε ιστούς και όργανα μονιμοποιείται.

Η θεραπεία του σκληροδέρματος επικεντρώνεται στον έλεγχο των συμπτωμάτων, ελαχιστοποιώντας τη βλάβη σε όργανα και ιστούς, καθώς και στη διατήρηση της κινητικότητας σε προσβεβλημένες αρθρώσεις. Οι θεραπείες περιλαμβάνουν:

Για το φαινόμενο Raynaud’s:

·Θέρμανση στα χέρια και τα πόδια και αποφυγή ακραίων θερμοκρασιών.

·Αποφυγή καπνίσματος

·Χορήγηση ανασταλτικών φαρμάκων για τα κανάλια ασβεστίου. Βοηθούν στη βελτίωση της ροής του αίματος.

Για τη δυσλειτουργία του οισοφάγου:

·Μικρά γεύματα.

·Αποφυγή πικάντικων τροφίμων.

·Χρήση αναστολέων αντλίας πρωτονίων, αντιόξινα, Η2-αναστολείς κ.α.

Άλλες θεραπείες περιλαμβάνουν τη χορήγηση:

• Μη στεροειδή αντι-φλεγμονώδη φαρμάκων (NSAIDs) και άλλα αναλγητικά.
• Τοπικές θεραπείες δέρματος για ανοιχτές πληγές και για φαγούρα.
• Φάρμακα για την υπέρταση και πνευμονική υπέρταση.
• Κορτικοστεροειδή και άλλα ανοσοκατασταλτικά.
• Συμπληρωματικό οξυγόνο.
• Αναστολείς ACE για οξεία νεφρική δυσλειτουργία.
• Εργοθεραπεία για τη διατήρηση της μυϊκής δύναμης και του εύρους της κίνησης.
• Θεραπείες κατά των αναδυόμενων οδοντιατρικών επιπλοκών.

Μερικές φορές η χειρουργική επέμβαση είναι απαραίτητη για την αντιμετώπιση βλαβών των ιστών, κοινές συσπάσεις, ή ιζημάτων ασβεστίου.