Εξετάσεις

Πριν πραγματοποιηθεί οποιαδήποτε διαγνωστική εξέταση, ο γιατρός θα θελήσει να πληροφορηθεί για το είδος της διάρροιας. Η συχνότητα, η ποσότητα και η συχνότητα των φυσιολογικών κινήσεων του εντέρου είναι διαφορετικές από άτομο σε άτομο. Εξαρτώνται από τον μεταβολισμό του ατόμου, τα τρόφιμα που καταναλώνονται, το επίπεδο δραστηριότητάς του ατόμου, την ποσότητα των υγρών που καταναλώνονται, τα φάρμακα που λαμβάνονται ακόμα και το όποιο άγχος υπάρχει. Ο γιατρός θα αναζητήσει στοιχεία που είναι έξω από τα συνηθισμένα και για αλλαγές που συνήθως συνοδεύονται από συνθήκες που προκαλούν διάρροια. Ο γιατρός μπορεί να ζητήσει μια σειρά από ερωτήματα που του επιτρέπουν να προβεί σε ενημερωμένες επιλογές σχετικά με το ποιες εργαστηριακές εξετάσεις είναι οι πλέον κατάλληλες, συμπεριλαμβανομένων:

• Ποια είναι η συχνότητα των κενώσεών σας;  
• Πόσο καιρό αντιμετωπίζετε διάρροια; 
• Ποια είναι η πυκνότητα, το χρώμα και ο κατά προσέγγιση όγκος των κοπράνων; 
• Υπάρχει αίμα ή βλέννα στα κόπρανα; 
• Τι άλλα συμπτώματα έχετε: κοιλιακό άλγος, ναυτία, πυρετό, πονοκέφαλος, κόπωση. 
• Τί και πού έχετε φάει πρόσφατα; 
• Έχετε κάνει κάμπινγκ; Έχετε ταξιδέψει στο εξωτερικό; Πού; 
• Είναι κάποιο από τα μέλη της οικογένειάς σας άρρωστο ή προσφιλείς σας άτομα ή συνάδελφοι; 
• Έχετε πάρει αντιβιοτικά τον τελευταίο καιρό; 

Εάν η διάρροια έχει τα συνήθη συμπτώματα και υποχωρεί μέσα σε λίγες μέρες, ο γιατρός μπορεί να μην αναζητήσει την αιτία της γαστρεντερικής ενόχλησης. Ωστόσο μπορεί να συνταγογραφήσει μια ή περισσότερες εξετάσεις, αν η διάρροια είναι σοβαρή, αν υπάρχει παρουσία αίματος ή βλέννας, ή εάν συνεχίζεται αμείωτη. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για άτομα που έχουν ταξιδέψει εκτός της χώρας και/ή έχει φάει ή πιεί οτιδήποτε το οποίο έχει προκαλέσει ασθένεια σε κάποιον κοντινό τους. 

Εργαστηριακές εξετάσεις

Οι εξετάσεις μπορεί να περιλαμβάνουν δοκιμασίες για να προσδιοριστεί η διάρροια που προκαλείται από ένα παθογόνο, όπως είναι: 

• Παρασιτολογική κοπράνων. Πρόκειται για την μικροσκοπική αξιολόγηση των κοπράνων για παράσιτα και τα ωάρια (αυγά, κύστες) αυτών. 
• Προσδιορισμός λευκών αιμοσφαιρίων κοπράνων. Στις βακτηριακές λοιμώξεις παρατηρούνται στα κόπρανα λευκά αιμοσφαίρια.  
• Καλλιέργεια κοπράνων. Για να ελέγξετε για παθογόνα γαστρεντερικά βακτήρια. 
• Αναζήτηση αντιγόνων για γιαρδίαση, κρυπτοσποριδίωση καιΕ. histolytica. Αυτές οι εξετάσεις ανιχνεύουν πρωτεϊνικές δομές των παρασίτων. Είναι πιο ευαίσθητη και ειδική για αυτά τα συγκεκριμένα παράσιτα από τη παρασιτολογική εξέταση κοπράνων. 
• Μετρήσεις  αντισωμάτων για παράσιτα. Αυτές δεν είναι τόσο χρήσιμες για την ανίχνευση τρεχόντων μολύνσεων αλλά μπορεί να ζητηθούν για τον έλεγχο προηγούμενων ή χρόνιων λοιμώξεων, ειδικά αν υπάρχει υποψία για ασυνήθιστες παρασιτικές λοιμώξεις. 
• Μετρήσεις για τον ροταϊό. Μια γρήγορη αντιγονική δοκιμασία.   
• Τοξίνη του Clostridium difficile. Μια ταχεία δοκιμή που χρησιμοποιείται για την ταυτοποίηση μιας λοίμωξης από Clostridium difficile, με ανίχνευση της τοξίνης που παράγεται από τα βακτήρια. 

Οι εξετάσεις για μη μολυσματικές αιτίες της διάρροιας περιλαμβάνουν: 

· Λίπος κοπράνων. Μερικές φορές το λίπος εμφανίζεται στα κόπρανα με διαταραχές δυσαπορρόφησης. 

·         Εξετάσεις για τροφική αλλεργία και δυσανεξία, όπως οι δοκιμασίες για δυσανεξία στη λακτόζη. 

·         Εξετάσεις για κοιλιοκάκη, όπως τα αντισώματα αντι-ενδομυΐου και αντι-γλιαδίνης. 

·         Γενικήεξέτασηαίματος. Για τον έλεγχο της αναιμίας. 

·         Ηλεκτρολύτες. Αν ένα άτομο είναι αφυδατωμένο, ο γιατρός μπορεί να ζητήσει εξέταση αίματος για τον έλεγχο της οξεοβασικής ισορροπίας. 

Μερικές φορές μπορεί να χρειαστεί να γίνει βιοψία στο λεπτό έντερο για να αναζητηθούν ενδείξεις παρασιτικής λοίμωξης ή κοιλιοκάκης. 

Μη εργαστηριακές εξετάσεις  

Μερικές φορές γίνονται ειδικές εξετάσεις για την απεικόνιση τμημάτων της γαστρεντερικής οδού. Δείτε στο Εθνικό Ινστιτούτο Διαβήτη και Πεπτικών και Νεφρικών Νοσημάτων ιστοσελίδες με θέμα: 

·                    Ενδοσκόπηση

·                    Κολονοσκόπηση

·                    Σιγμοειδοσκόπηση

Πρόληψη

Οι  καλύτεροι τρόποι να αποτραπεί μια βακτηριακή, παρασιτική, ή ιογενής λοίμωξη του γαστρεντερικού είναι να μην πίνετε νερό και να μην τρώτε τρόφιμα τα οποία μπορεί να έχουν μολυνθεί και να είστε προσεκτικοί με τα μέτρα υγιεινής, όπως το πλύσιμο των χεριών. Τα τρόφιμα που μπορεί  να μολυνθούν, όπως τα ωμά κρέατα και τα αυγά, πρέπει να ψήνονται καλά. Μαγειρεμένα τρόφιμα και τα τρόφιμα που σερβίρονται ωμά, δεν θα πρέπει να αγγίζουν οποιαδήποτε επιφάνεια που ενδέχεται να έχει μολυνθεί. 

Αν ένα μέλος της οικογένειας έχει διαρροϊκές λοιμώξεις, συνίσταται σε όλα τα μέλη της οικογένειας το προσεκτικό πλύσιμο των χεριών. Είναι καλύτερα να μην αφήνονται τα μολυσμένα άτομα να συμμετέχουν στην προετοιμασία φαγητού ή ποτού μέχρις ότου η μόλυνσή τους παρέλθει. 

Όταν ταξιδεύουμε σε αναπτυσσόμενες χώρες, το καλύτερο είναι να πίνουμε μόνο εμφιαλωμένο νερό, αεριούχα ποτά, καθώς και ζεστά μαγειρεμένα φαγητά. Αποφεύγουμε τα φρέσκα φρούτα και λαχανικά, περιοριζόμενοι σε εκείνα που μπορούμε να ξεφλουδίσουμε μόνοι μας. Τρόφιμα κατευθείαν από τους παραγωγούς τροφίμων γενικά δεν θεωρούνται ασφαλή. 

Υπάρχουν δύο διαθέσιμα εμβόλια για την προστασία των βρεφών έναντι της λοίμωξης από ροταϊό. Για περισσότερες πληροφορίες, δείτε αυτή την ιστοσελίδα του ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΝΟΣΗΜΑΤΩΝ (CDC). 

Οι περιπτώσεις διάρροιας που προκαλούνται από τροφιμογενείς νόσους παρακολουθούνται σε κοινοτικό και κρατικό επίπεδο. Εκτός από τις περιπτώσεις που σχετίζονται με ταξίδια, οι υγειονομικές αρχές προσπαθούν να βρουν από που προήλθε η μόλυνσή σας έτσι ώστε να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τυχόν προβλήματα στη δημόσια υγεία. Για παράδειγμα, αν η λοίμωξή σας οφείλεται σε μολυσμένα τρόφιμα που σερβίρονται σε ένα εστιατόριο ή οφείλεται σε παροχή μολυσμένου νερού της κοινότητας, τότε θα πρέπει να ληφθούν μέτρα για την πρόληψη της εξάπλωσης της λοίμωξης.