ACE- Μετατρεπτικό ένζυμο της αγγειοτενσίνης

Επίσης γνωστό ως: SACE, Μετατρεπτικό ένζυμο της αγγειοτενσίνης του ορού
Επιστημονική ονομασία: Μετατρεπτικό ένζυμο της αγγειοτενσίνης
Σχετικές εξετάσεις: Ασβέστιο, AFB Culture, Liver Panel, CBC

1.      Ποιες άλλες εξετάσεις χρησιμοποιούνται για τη διάγνωση της σαρκοείδωσης;
2.      Τι προκαλεί σαρκοείδωση;
 
1. Ποιες άλλες εξετάσεις χρησιμοποιούνται για τη διάγνωση της σαρκοείδωσης;
Μπορεί να παραγγελθούν πολλές εξετάσεις, και για τη διάγνωση σαρκοείδωσης και για να προσδιοριστεί ο βαθμός προσβολής οργάνων. Οι εργαστηριακές εξετάσεις μπορεί να περιλαμβάνουν λιπιδαιμικό προφίλ, γενική αίματος, και ασβέστιο (σε αίμα και ούρα – τείνει να είναι αυξημένο). Άλλες εξετάσεις μπορεί να περιλαμβάνουν φυσική εξέταση (για δερματικές αλλιοώσεις) εξετάσεις πνευμονικής λειτουργίας (περίπου στο 90% των περιστατικών σαρκοείδωσης υπάρχει κάποιου βαθμού εμπλοκή των πνευμόνων), βρογχοσκόπηση (εισαγωγή ενός λεπτού σωλήνα, που χρησιμοποιείται για την οπτική επιθεώρηση του βλεννογόνου του αεραγωγού και λήψη υλικού από τον πνεύμονα για βιοψία), ακτινογραφία θώρακος και εξέταση με γάλλιο (ραδιενεργό γάλλιο χρησιμοποιείται για την αξιολόγηση της φλεγμονής). Βιοψίες δέρματος, πνευμόνων, λεμφαδένων και μερικές φορές ήπατος μπορεί να χρειαστούν κάποιες φορές, όπως και η προσεκτική οφθαλμολογική εξέταση. Μία εξέταση με σχισμοειδή λυχνία μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί.

2. Τι προκαλεί σαρκοείδωση;

Η αιτία δεν είναι καλά κατανοητή. Γνωρίζουμε ότι δεν είναι κολλητική. Είναι φλεγμονώδης και συμμετέχει το ανοσοποιητικό σύστημα. Φαίνεται να υπάρχουν γενετικοί και περιβαλλοντικοί παράγοντες. Η νόσος έχει αναφερθεί σε άτομα που συγγενεύουν ή όχι, αλλά που διαμένουν στην ίδια περιοχή. Περίπου 10 – 40 άνθρωποι ανά 100,000 προσβάλλονται στις  Η.Π.Α., η πλειονότητα τους μεταξύ 20 και 40 ετών. Στις Η.Π.Α. και την Καραϊβική η σαρκοείδωση είναι συχνότερη μεταξύ ατόμων Αφρικανικής καταγωγής, αλλά παγκόσμια περίπου το 80% των ασθενών με σαρκοείδωση είναι λευκοί. Είναι σχετικά συχνότερη στη Σκανδιναβία και τη Βόρεια Ιρλανδία, αλλά σπάνια στην Κίνα, την Ιαπωνία και την Αφρική. Για κάποιο άγνωστο λόγο, άτομα που μεταναστεύουν από περιοχές του κόσμου με μικρή συχνότητα της νόσου σε περιοχές με μεγάλη συχνότητα, τείνουν να νοσούν με την αυξημένη  συχνότητα της νέας τους περιοχής.


 

Τροποποιήθηκε τελευταία φορά03.07.2009