Θεραπεία

Στόχος της θεραπείας της αιμοχρωμάτωσης είναι η ελάττωση των επιπέδων σιδήρου στον οργανισμό και η διατήρηση του σε φυσιολογικά επίπεδα με στόχο την ελαχιστοποίηση του κινδύνου εμφάνισης μόνιμης βλάβης των οργάνων και την αντιμετώπιση των επιπλοκών. Σε περίπτωση δευτεροπαθούς αιμοχρωμάτωσης η θεραπεία θα πρέπει να στοχεύει και την υποκείμενη διαταραχή ή πάθηση.

Η θεραπεία της αιμοχρωμάτωσης στηρίζεται συνήθως στην απομάκρυνση του πλεονάζοντος σιδήρου από τον οργανισμό, μέσω της φλεβοτομής (αφαίρεση αίματος). Η συχνότητα και η διάρκεια της θεραπείας εξαρτάται από την αιτία και το βαθμό της υπερφόρτωσης σιδήρου. Δεν υπάρχει θεραπεία για την κληρονομική αιμοχρωμάτωση, αλλά μπορεί να αντιμετωπισθεί επιτυχώς κατά τη διάρκεια ζωής του ατόμου. Ασθενείς με δευτεροπαθή αιμοχρωμάτωση ενδεχομένως να μη χρειαστούν μακροχρόνια θεραπεία αφαίμαξης, αν η υποκείμενη νόσος μπορεί να αντιμετωπιστεί.

Ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων της Αμερικής (FDA) ενέκρινε τη χρήση αίματος από ασθενείς που πάσχουν από αιμοχρωμάτωση, ως αιμοδότες. Για τη λίστα με τα μέρη όπου μπορούν να απευθύνονται οι ασθενείς που πάσχουν από αιμοχρωμάτωση για να δώσουν αίμα, επισκεφτείτε την ιστοσελίδα της Αμερικάνικης εταιρίας αιμοχρωμάτωσης.

Για την θεραπεία της ασθένειας είναι διαθέσιμη και η από του στόματος λήψη φαρμάκου το οποίο δεσμεύει την περίσσεια σιδήρου και συμβάλλει στην απέκκρισή του. Ωστόσο ο ρόλος του φαρμάκου αυτού στην αιμοχρωμάτωση δεν είναι ακόμα απόλυτα ξεκάθαρος και για τον λόγο αυτό συνίσταται η φλεβοτομία ως μέσο θεραπείας της νόσου.