Πρόληψη, πρώιμη διάγνωση και θεραπεία

Η παγκρεατίτιδα απαιτεί άμεση ιατρική παρέμβαση. Κατά την διάρκεια οξέος επεισοδίου μπορεί να καταστραφεί το πάγκρεας μέσα σε λίγες ώρες και οι επιπλοκές μπορεί να απειλήσουν την ίδια τη ζωή.
 
Οξεία παγκρεατίτιδα
Η πρόληψη ή η πρώιμη διαπίστωση των περισσότερων επεισοδίων οξείας παγκρεατίτιδας είναι συνήθως αδύνατη. Αν οφείλεται σε αλκοολισμό (συνήθως χρειάζονται αρκετά χρόνια μέτριας ως υψηλής κατανάλωσης οινοπνεύματος για να φθάσει κανείς σε αυτό το σημείο), το επεισόδιο συνήθως εμφανίζεται μετά από υπερβολική λήψη ποτού. Αν και το οξύ επεισόδιο δεν μπορεί να αποφευχθεί, εφόσον ότι ο ασθενής εξακολουθεί να πίνει, μπορεί να προυπήρχαν πρώιμοι προειδοποιητικοί πόνοι, που θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν με ιατρική παρέμβαση.
Στην περίπτωση χολολίθων ή άλλων αιτίων οξείας παγκρεατίτιδας συνήθως δεν υπάρχουν προειδοποιητικά στοιχεία πριν το επεισόδιο.
Η θεραπεία συνήθως συνίσταται σε έλεγχο του πόνου και νηστεία και «ξεκούραση» του παγκρέατος για αρκετές ημέρες ως λίγες εβδομάδες, ώσπου να υποχωρήσουν τα συμπτώματα. Οι ασθενείς παραμένουν στο νοσοκομείο κατά την περίοδο αυτή και όλα τα υγρά και η διατροφή χορηγούνται ενδοφλέβια. Οι επιπλοκές παρακολουθούνται και θεραπεύονται όποτε εμφανιστούν, για παράδειγμα με αντιβιοτικά για λοιμώξεις. Αν η οξεία παγκρεατίτιδα οφείλεται σε χολόλιθους, ίσως χρειαστεί χειρουργείο για την αφαίρεση τους.
 
Χρόνια   παγκρεατίτιδα
Η  χρόνια  παγκρεατίτιδα αντιμετωπίζεται με προσπάθεια πρόληψης μελλοντικών επεισοδίων, ελαχιστοποίησης παγκρεατικής βλάβης και με την αντιμετώπιση της βλάβης, που ήδη έχει γίνει. Η αποφυγή λήψης οινοπνεύματος είναι απαραίτητο μέτρο για την αποφυγή επιπλέον επεισοδίων. Μία δίαιτα χαμηλή σε λιπαρά μπορεί να οριστεί για την μείωση του φόρτου του παγκρέατος και ίσως χορηγηθούν παγκρεατικά ένζυμα για την ανακούφιση ανεπαρκειών και δυσαπορρόφησης. Ο ασθενής ίσως χρειαστεί επίσης συμπληρώματα λιποδιαλυτών βιταμινών και ασβεστίου. Το σάκχαρο αίματος παρακολουθείται συχνά και ίσως χρειαστούν ενέσεις ινσουλίνης αν ο ασθενής έχει γίνει διαβητικός (η από του στόματος αντιδιαβητική αγωγή δεν λειτουργεί σε αυτές τις περιπτώσεις).
Ο έλεγχος του πόνου αποτελεί σημαντικό μέρος της αγωγής, καθώς οι ασθενείς μπορεί να έχουν μέσης ως μεγάλης έντασης πόνο. Μπορεί να χορηγηθούν ναρκωτικά και αντικαταθλιπτικά. Μπορεί να γίνουν ενέσεις αλκοόλης στα νεύρα των ασθενών για να παρεμποδιστεί η μετάδοση του πόνου και, σε κάποιες περιπτώσεις, τα νεύρα αποκόπτονται χειρουργικά. Καθώς περνά ο χρόνος και η λειτουργία του παγκρέατος μειώνεται, τα επίπεδα του πόνου επίσης μειώνονται.
 
Χειρουργική αντιμετώπιση μπορεί να είναι απαραίτητη σε κάποιες περιπτώσεις για την αφαίρεση μέρους ή και όλου του παγκρέατος και/ή για την απομάκρυνση ή παράκαμψη παρεμποδίσεων. Τονίζεται ότι το πάγκρεας χειρουργείται πολύ δύσκολα και απαιτεί χειρουργό εξαιρετικά εξειδικευμένο.
 
Οι ασθενείς με χρόνια παγκρεατίτιδα έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για ανάπτυξη παγκρεατικού καρκίνου. Καθώς ο ιατρός παρακολουθεί την χρόνια παγκρεατίτιδα, συγχρόνως ελέγχει για την ύπαρξη καρκίνου.