Πώς χρησιμοποιείται;
Η εξέταση των αντισωμάτων κατά των λείων μυϊκών ινών SMA εκτελείται παράλληλα με τα αντιπυρηνικά αντισώματα ANA για να βοηθήσει στη διάγνωση της αυτοάνοσης ηπατίτιδας. Zητούνται επίσης τα αντισώματα ήπατος-σπληνός μικροσωματικού τύπου 1 LKM1 καθώς και τα αντιμιτοχονδριακά αντισώματα AMA, προκειμένου να γίνει διαφορική διάγνωση από ηπατική νόσο ή τραυματισμό.
Ενδέχεται να ζητηθεί και η εξέταση των αντισωμάτων κατά της F-ακτίνης ως γενική εξέταση προσυμπτωματικού ελέγχου για την αυτοάνοση ηπατίτιδα (screeningtest), αντί της εξέτασης SMA. Εάναυτή βγει θετική, τότε μπορεί να ζητηθεί η εξέταση SMA ώστε να επιβεβαιωθεί το εύρημα. Η εξέταση της αντι-ακτίνης είναι σχετικά καινούργια, και σε ορισμένες περιπτώσεις, παίρνει τη θέση της εξέτασης SMA. Ακόμα όμως δεν έχει επιβεβαιωθεί η κλινική της αξία.
Πότε ζητείται η εξέταση SMA;
Hεξέταση SMAόπως και η εξέταση ANAζητούνται όταν ο γιατρός υποπτεύεται ότι ο ασθενής πάσχει από αυτοάνοση ηπατίτιδα δηλαδή όταν ο ασθενής παρουσιάζει συμπτώματα κόπωσης και ίκτερου, σε συνδυασμό με τις μη φυσιολογικές αυξημένες τιμές σε συνήθεις εξετάσεις του ήπατος, όπως η ασπαρτική αμινοτρανσφεράση ASTκαι/ή η χολερυθρίνη.
Συνήθως οι εξετάσεις SMAκαι ANAεκτελούνται για να βοηθήσουν στη διάγνωση ή/και να αποκλείσουν άλλες αιτίες της ηπατικής βλάβης. Τα αίτια μπορεί να είναι ιογενείς λοιμώξεις, όπως η ιογενή ηπατίτιδα, τα ναρκωτικά, η κατάχρηση αλκοόλ, οι τοξίνες, οι γενετικές ασθένειες, μεταβολικές παθολογικές καταστάσεις και η πρωτογενή χολική κίρρωση.
Τι σημαίνει το αποτέλεσμα της εξέτασης;
Όταν τα SMAκαι τα ΑΝΑ βρεθούν σε αξιοσημείωτες συγκεντρώσεις στο αίμα, το πιο πιθανό αίτιο είναι συνήθως η αυτοάνοση ηπατίτιδα. Όταν ένα άτομο με κλινικά συμπτώματα αυτοάνοσης ηπατίτιδας, έχει παράλληλα αυξημένες ποσότητες των αντισωμάτων έναντι της F-ακτίνης, επιβεβαιώνεται ότι πράγματι πάσχει από αυτή τη νόσο. Στις περισσότερες περιπτώσεις, αν ο δείκτης αντι-ακτίνης είναι θετικός είναι πολύ πιθανό να είναι θετικό και το SMA. Επιπλέον, αφού η ακτίνη αποτελεί μια από τις πολλές πρωτεΐνες του κυτταροσκελετού, είναι πολύ πιθανό ένα άτομο να παρουσιάζει αντισώματα κατά των λείων μυϊκών ινών ακόμη κι αν ο δείκτης της αντι-ακτίνης είναι αρνητικός.
Εάν η εξέταση SMAείναι αρνητική, τότε τα συμπτώματα μπορεί να οφείλονται σε άλλα αίτια και όχι στην αυτοάνοση ηπατίτιδα. Παρ’ όλα αυτά περίπου το 20% των ατόμων που πάσχουν από αυτοάνοση ηπατίτιδα δεν είναι θετικοί ως προς τα αντισώματα SMA, ΑΝΑ ή LKM1.
Υπάρχει κάτι άλλο που πρέπει να ξέρω;
Οι συγκεντρώσεις των SMAμπορεί να είναι χαμηλότερες στα παιδιά και τα άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα. Τα επίπεδα τους μπορούν να ποικίλουν κατά την διάρκεια της νόσου και ίσως να μην σχετίζονται με την σοβαρότητα των αυτοάνοσων συμπτωμάτων ή με τη πρόγνωση του ασθενούς. Μικρές ποσότητες των SMAμπορούν να συνυπάρχουν με τα ΑΜΑ, σε ποσοστό μέχρι 50% των ασθενών με πρωτοπαθή χολική κίρρωση αλλά μπορούν να βρεθούν και σε άλλες παθολογικές καταστάσεις, όπως η λοιμώδης μονοπυρήνωση και ορισμένες μορφές καρκίνου. Τα αντισώματα έναντι της F-ακτίνης ανιχνεύονται σε ασθενείς με πρωτοπαθή χολική κίρρωση σε ποσοστό 22%.Η ταυτόχρονη παρουσία των SMA, των αντισωμάτων έναντι της F-ακτίνης καθώς και των ANAείναι ιδιαίτερα εντυπωσιακή στην αυτοάνοση ηπατίτιδα, αλλά δεν είναι διαγνωστική. Όταν συνυπάρχουν σημαντικές συγκεντρώσεις και των τριών αντισωμάτων τότε ο γιατρός κατευθύνεται προς την αυτοάνοση ηπατίτιδα οπότε ζητεί βιοψία ήπατος για να αναζητηθούν ενδείξεις βλαβών και ουλών στον ιστό του ήπατος.
