Τι είναι η οστεοαρθρίτιδα;
 

Η οστεοαρθρίτιδα  είναι η πιο κοινή μορφή αρθρίτιδας, που προσβάλλει  περίπου 27 εκατομμύρια ανθρώπους στις Ηνωμένες Πολιτείες. Επίσης ονομάζεται εκφυλιστική νόσος των αρθρώσεων (DJD), επειδή η οστεοαρθρίτιδα συνδέεται με τον τραυματισμό των αρθρώσεων και με τη διαδικασία της γήρανσης («φθορά»). Οι αρθρώσεις που προσβάλλονται πιο συχνά από την οστεοαρθρίτιδα είναι εκείνες των γοφών, των γονάτων και της σπονδυλικής στήλης (λαιμός και κάτω μέρος της πλάτης), καθώς και των δακτύλων και των αντίχειρων.

Η οστεοαρθρίτιδα είναι μια χρόνια, προοδευτική ασθένεια που προκαλεί επιδείνωση του αρθρικού χόνδρου και του σχηματισμού νέου οστού (κεντρίσματα οστού) στα άκρα των αρθρώσεων. Ο χόνδρος και το αρθρικό υγρό προορίζονται για την παροχή μιας ομαλής μετάβασης χαμηλών τριβών μεταξύ των άκρων των οστών. Όταν ο χόνδρος χάνει την ελαστικότητά του και φθείρεται και η κίνηση των αρθρώσεων γίνεται λιγότερο ομαλή. Τελικά, ο χόνδρος μπορεί να διαβρωθεί εντελώς και τα αντίθετα άκρα των οστών τρίβονται μεταξύ τους. Αυτό οδηγεί σε πόνο στις αρθρώσεις που μπορεί να είναι διακοπτόμενος ή χρόνιος, σε ακαμψία το πρωί και μετά από ανάπαυση, σε μικρά κομμάτια οστού και θραύσματα του χόνδρου στο υπόλοιπο αρθρικό υγρό και σε απώλεια συντονισμού, στάσης του σώματος και κινητικότητας.

Είναι ασυνήθιστο να δει κανείς οστεοαρθρίτιδα σε άτομα κάτω των 40 ετών. Οι άνδρες κάτω των 45 εμφανίζουν συχνότερα οστεοαρθρίτιδα σε σχέση με τις γυναίκες των οποίων όμως το ποσοστό αυξάνει  μετά την ηλικία των 45 ετών.

Σε γενικές γραμμές, οι γυναίκες, κυρίως οι ηλικιωμένες είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν οστεοαρθρίτιδα από τους άνδρες. Πιθανότατα αυτό οφείλεται στην απώλεια των ορμονών λόγω εμμηνόπαυσης, αν και δεν είναι πλήρως κατανοητό γιατί, ή να σχετίζεται με μακροχρόνιο στρες στα γόνατα από τις γυναίκες με πιο φαρδείς γοφούς.

Οι αθλητές που υποφέρουν απο πολλαπλούς τραυματισμούς αρθρώσεων μπορούν με την πάροδο του χρόνου να εμφανίσουν οστεοαρθρίτιδα. Η κύρια αιτία είναι μηχανική, όπως η βλάβη των αρθρώσεων που προκαλούνται από τρέξιμο ή δραστηριότητες που σηκώνεις μεγάλο βάρος. Για παράδειγμα, δρομείς αναψυχής μπορεί να είναι επιρρεπείς στην οστεοαρθρίτιδα ισχίου, αλλά σε μικρότερο βαθμό στην οστεοαρθρίτιδα του γόνατος, ενώ επαγγελματίες δρομείς (π.χ. αθλητές των Ολυμπιακών Αγώνων) τείνουν να είναι σε μεγαλύτερο κίνδυνο στην απόκτηση οστεοαρθρίτιδας τόσο στο ισχίο και στο γόνατο. Ωστόσο, οποιαδήποτε σημαντική βλάβη στα οστά, σε αρθρώσεις, σε τένοντες ή στους συνδέσμους  (π.χ., προσθίου χιαστού συνδέσμου - ACL, ρήξη μηνίσκου) μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο της οστεοαρθρίτιδας. Οι επαναλαμβανόμενες κινήσεις ή οι δραστηριότητες που έχουν να κάνουν με την ανύψωση βαρών, όπως συμβαίνει σε ορισμένα επαγγέλματα ή αθλήματα μπορούν επίσης να συμβάλουν στην ανάπτυξη της οστεοαρθρίτιδας.

Σπανιότερα, η φύση της οστεοαρθρίτιδας μπορεί να είναι μεταβολική, γενετική ή χημική. Σε ορισμένες μελέτες, μέχρι και το 50% περιπτώσεων οστεορθρίτιδας στο χέρι και το ισχίο συνδέθηκαν με σχετικό οικογενειακό ιστορικό οστεοαρθρίτιδα;. Η μυϊκή αδυναμία και η ανατομικά κακή ευθυγράμμιση των άκρων λόγω ανατομικής ανωμαλίας (π.χ με χτυπημένα γόνατα, στραβά πόδια) μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο ανάπτυξης οστεοαρθρίτιδας.

Αναμένεται ότι ο αριθμός των περιπτώσεων οστεοαρθρίτιδας θα διπλασιαστεί σχεδόν μέχρι το έτος 2020, λόγω της αύξησης της μακροζωίας του γενικού πληθυσμού και την αύξηση της παχυσαρκίας. Η αύξηση του σωματικού βάρους μπορεί να προκαλέσει σημαντική πίεση στα γόνατα: τρεις έως έξι φορές το σωματικό βάρος ενός ατόμου τοποθετείται στις αρθρώσεις του γόνατος κατά τη διάρκεια ενός κανονικού βήματος. Το υπερβολικό σωματικό βάρος επιδεινώνει αυτό το άγχος, αυξάνοντας τον κίνδυνο της οστεοαρθρίτιδας στην περιοχή των αρθρώσεων.