Τι είναι η επιληψία;

Η επιληψία είναι μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από επαναλαμβανόμενες επιληπτικές κρίσεις. Οι επιληπτικές κρίσεις είναι μη φυσιολογικές ηλεκτρικές εκκενώσεις στον εγκέφαλο που διαταράσσουν προσωρινά την φυσιολογική μετάδοση των μηνυμάτων στον οργανισμό. Μπορούν να προκαλέσουν μεταβολές στη συνείδηση, περίεργες ρυθμικές ή επαναλαμβανόμενες κινήσεις, συσπάσεις ή τινάγματα των άκρων καθώς και να οδηγήσουν σε σπασμούς οι οποίοι συστέλλουν τους μύες σε όλο το σώμα. Μερικές φορές πριν τις επιληπτικές κρίσεις προηγούνται επιληπτικές αύρες. Hαύρα είναι η αυξημένη ευαισθησία ή η ασυνήθιστη αντίληψη της όρασης, της ακοής, της όσφρησης, της γεύσης ή της αφής που προειδοποιούν τον άνθρωπο για την επικείμενη επιληπτική κρίση.  Μπορούν να περιλαμβάνουν για παράδειγμα την αίσθηση δροσερού αέρα ή έντονου φωτός και να συνοδεύονται από μούδιασμα ή ναυτία. Το τι συμβαίνει κατά τη διάρκεια ενός επεισοδίου επιληπτικής κρίσης εξαρτάται από το μέρος του εγκεφάλου που επηρεάζεται. Άλλοι επιληπτικοί εμφανίζουν παρόμοια συμπτώματα σε κάθε επιληπτική κρίση, ενώ άλλοι μπορεί κάθε φορά διαφορετικά.

Οι περισσότερες κρίσεις διαρκούν λίγα δευτερόλεπτα έως μερικά λεπτά. Αν ένα άτομο χάσει εν μέρη ή και τελείως τις αισθήσεις του, συχνά δεν θυμάται τι έχει συμβεί. Εκείνοι που πλήττονται ενδέχεται να μην έχουν επιπτώσεις μετ' έπειτα, να έχουν μια σύντομη περίοδο σύγχυσης ή να εμφανίσουν αδυναμία και κόπωση που μπορεί να διαρκέσει για αρκετές ημέρες. Οι περισσότερες κρίσεις δεν έχουν μόνιμη επίδραση στον εγκέφαλο ή το σώμα, αλλά η απώλεια των αισθήσεων μπορεί να οδηγήσει σε πτώσεις και τραυματισμούς - ειδικά αν το προσβεβλημένο άτομο οδηγεί, κάνει μπάνιο, μαγειρεύει ή κάνει άλλες πιθανά επικίνδυνες δραστηριότητες. Οι επιληπτικές κρίσεις που διαρκούν περισσότερο από πέντε έως δέκα λεπτά ονομάζονται καταστάσεις επιληψίας και απαιτούν άμεση ιατρική φροντίδα. Παρατεταμένοι σπασμοί, διάρκειας μεγαλύτερης από 30 λεπτών, μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο μόνιμης βλάβης και σε μερικές περιπτώσεις να είναι θανατηφόροι.

Δεν θεωρείται κάθε επιληπτική κρίση επιληψία. Εκείνες που οφείλονται σε προσωρινές συνθήκες, όπως υψηλό πυρετό σε ένα βρέφος, οξεία μηνιγγίτιδα ή εγκεφαλίτιδα, αλκοόλ ή τη διακοπή κάποιου φαρμάκου δεν θεωρούνται απρόκλητες επιληπτικές κρίσεις. Ομοίως, δεν είναι απαραίτητο ότι κάθε σύνολο συμπτωμάτων που μοιάζει με επιληπτική κρίση, στην πραγματικότητα προκαλείται από αλλαγές στην ηλεκτρική δραστηριότητα του εγκεφάλου. Λιποθυμία, ημικρανία, ναρκοληψία, χρήση ναρκωτικών, ψυχική ασθένεια, καθώς και άλλες συνθήκες οι οποίες αλλοιώνουν προσωρινά τη συνείδηση ή την αντίληψη μπορεί να παράγουν μερικά από τα ίδια συμπτώματα.

Η επιληψία διαγιγνώσκεται όταν κάποιος έχει δύο ή περισσότερες επιληπτικές κρίσεις με διαφορά τουλάχιστον 24 ωρών. Σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο Νευρολογικών Διαταραχών και Εγκεφαλικού Επεισοδίου των ΗΠΑ (NINDS), πάνω από 2 εκατομμύρια άνθρωποι στην Αμερική έχουν βιώσει μια απρόκλητη επιληπτική κρίση ή έχουν διαγνωστεί με επιληψία. Η επιληψία μπορεί να επηρεάσει οποιονδήποτε, ωστόσο περισσότερες πιθανότητες έχουν τα παιδιά κάτω των 2 ετών και οι ενήλικες άνω των 65 ετών. Η πλειοψηφία των ατόμων με επιληψία ανταποκρίνονται στη θεραπεία, αλλά περίπου το 25-30% εξακολουθούν να έχουν επιληπτικές κρίσεις παρά τη θεραπεία.

Κάθε κατάσταση που επηρεάζει τον εγκέφαλο μπορεί να προκαλέσει επιληψία. Τραύμα στο κεφάλι, ανώμαλη ανάπτυξη του εγκεφάλου, έλλειψη οξυγόνου κατά τον τοκετό, όγκο του εγκεφάλου, εγκεφαλικά επεισόδια, εγκεφαλική αγγειακή νόσος, τοξίνες όπως δηλητηρίαση από μόλυβδο, λοιμώξεις, νευρολογικές παθήσεις, και μεταβολικές διαταραχές είναι ορισμένα από τα αίτια που μπορεί να οδηγήσουν στην εμφάνιση επιληπτικής κρίσης. Μερικές μορφές επιληψίας σχετίζονται με γενετικές ανωμαλίες. Τα αίτια σε πολλές περιπτώσεις επιληψίας είναι άγνωστα. Το Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) αναφέρουν ότι σχεδόν τα δύο τρίτα των περιπτώσεων επιληψίας δεν έχουν υποκείμενη αιτία.

Οι επιληπτικές κρίσεις μπορεί να ταξινομηθούν ως τοπικές ή γενικευμένες. Οι τοπικές επιληπτικές κρίσεις προέρχονται από ένα μόνο σημείο του εγκεφάλου, ενώ οι γενικευμένεςεπιληπτικές κρίσεις περιλαμβάνουν και τις δύο πλευρές του εγκεφάλου. Ορισμένες μπορεί να αρχίσουν ως τοπικές επιληπτικές κρίσεις και στη συνέχεια να γίνουν δευτερογενώς γενικευμένες. Περίπου το 60% των ατόμων με επιληψία έχει τοπικές επιληπτικές κρίσεις. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τους τύπους των επιληπτικών κρίσεων, μπορείτε να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα της NINDS:SeizuresandEpilepsy: HopeThroughResearch


next [el-GR]
Τροποποιήθηκε τελευταία φορά 27.01.2020