Που χρησιμοποιείται;
Οι κετόνες του αίματος χρησιμοποιούνται κυρίως για τον εντοπισμό, την ανίχνευση και την παρακολούθηση   της διαβητικής κετοξέωσης (DKA) σε ασθενείς με διαβήτη τύπου Ι και μερικές φορές με διαβήτη τύπου ΙΙ. Το DKAμπορεί να προκύψει όταν το επίπεδο σακχάρου του αίματος σε διαβητικό ασθενή αυξάνεται σημαντικά κατά τη διάρκεια ασθένειας, σοβαρής λοίμωξης, εγκυμοσύνης ή άλλων παθολογικών καταστάσεων.  

Η DKA σχετίζεται με την οξεία υπεργλυκαιμία, μια σοβαρή ανεπάρκεια ινσουλίνης και σε διατάραξη της  οξεοβασικής ισορροπίας του οργανισμού. Η περίσσεια κετόνης και γλυκόζης αποβάλλονται στα ούρα από τους νεφρούς. Αυτό προκαλεί αυξημένη ούρηση, δίψα, αφυδάτωση και απώλεια ηλεκτρολυτών. Ο ασθενής ενδέχεται να αντιμετωπίσει διάφορα συμπτώματα, όπως ταχείας αναπνοής, δύσπνοιας, οσμή φρούτων στην αναπνοή, ναυτία, εμετό, κόπωση, σύγχυση και τέλος κώμα.

Η κέτωση και η κετοξέωση μπορεί να εμφανιστούν επίσης στην ασιτία, τον αλκοολισμό και σε δίαιτες υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά και χαμηλής σε υδατάνθρακες. Μπορεί επίσης προκληθεί σκόπιμα σε ορισμένα παιδιά με επιληψία που έχουν συχνές κρίσεις και δεν ανταποκρίνονται στα διαθέσιμα φάρμακα ή άλλες θεραπείες.

Μερικές φορές οι κετόνες του αίματος ζητούνται, μαζί με άλλες εξετάσεις όπως αυτές των αερίων του αίματος, τη γλυκόζη και τους ηλεκτρολύτες, για την ανίχνευση της κετοξέωσης σε μη-διαβητικούς, σε περίπτωση που έχουν σημάδια και συμπτώματα του DKAπου οφείλονται, για παράδειγμα, σε κατάποση υπερβολικών ποσοτήτων αλκοόλης.

Πότε ζητείται;

Οι εξετάσεις αίματος για τις κετόνες ζητούνται όταν ένας διαβητικός έχει συμπτώματα που σχετίζονται με DKAκαθώς επίσης όταν υπάρχει πιθανότητα ανάπτυξης DKA, όπως όταν ένας διαβητικός είναι άρρωστος ή έγκυος. Λόγω του ότι υπάρχει η δυνατότητα μέτρησης τους στο σπίτι, οι κετόνες του αίματος μπορούν να  μετρούνται αρκετά συχνά ύστερα από απαίτηση του γιατρού.

Σημάδια και συμπτώματα της κετοξέωσης είναι τα εξής:

· Αυξημένη ούρηση, υπερβολική δίψα.

·         Αφυδάτωση, απώλεια ηλεκτρολυτών.

·         Γρήγορη αναπνοή, δύσπνοια.

·         Μυρωδιά φρούτων στην αναπνοή.

·         Ναυτία, εμετός.

·         Κόπωση.

·         Σύγχυση.

·         Κώμα (μερικές φορές).

Σε μη-διαβητικούς, οι κετόνες του αίματος ζητούνται συνήθως όταν ο ασθενής άτομο έχει συμπτώματα που σχετίζονται με κέτωση ή κετοξέωση.

Τι σημαίνει το αποτέλεσμα της εξέτασης;

Εάν οι συγκεντρώσεις της κετόνης του αίματος αυξάνονται, τότε ο ασθενής έχει κάποιο βαθμό κέτωσης ή κετοξέωσης.

Εάν οι συγκεντρώσεις είναι χαμηλές ή φυσιολογικές, τότε το άτομο είτε δεν παράγει περίσσεια κετονών είτε τα κετονικά σώματα είναι αυξημένα αλλά δεν ανιχνεύονται από τη χρησιμοποιούμενη μέθοδο προσδιορισμού.

Υπάρχει οτιδήποτε άλλο που πρέπει να γνωρίζω;

Πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι ο προσδιορισμός των κετονών του ορού και του β –υδροξυβουτυρικύ οξέος είναι αποτελεσματικά στη διάγνωση της διαβητικής κετοξέωσης. Μερικοί γιατροί προτιμούν το β-υδροξυβουτυρικό οξύ, αλλά η εξέταση δεν είναι διαθέσιμη σε όλα τα εργαστήρια.