Θεραπεία

Οι περισσότερες περιπτώσεις νευροπάθειας δεν είναι θεραπεύσιμες και η ζημιά που έγινε είναι συχνά μόνιμη. Για να ελαχιστοποιηθεί η περαιτέρω ζημιά είναι σημαντικό:

Να ελέγχονται οι υποκείμενες παθήσεις, όπως πχ με τη διατήρηση καλών επιπέδων  γλυκόζης και τη μείωση της φλεγμονής που σχετίζεται με αυτοάνοσες διαταραχές.

Να περιοριστεί το κάπνισμα και η κατανάλωση αλκοόλ.

Να αποφεύγεται η έκθεση σε τοξίνες.

Να αποφεύγεται η ακινησία και την πίεση στα νεύρα.

Να προστατεύονται οι ιστοί στους οποίους μειώνονται οι αισθήσεις τους πχ με άνετα παπούτσια και κάλτσες εάν πρόκειται για τα πόδια.

Να παρακολουθούνται συχνά οι προσβεβλημένες περιοχές και να αντιμετωπίζονται άμεσα τα προβλήματα, όπως στην ερυθρότητα του δέρματος και σε πληγές, που μπορεί να επιδεινωθούν και να μολυνθούν.

Αρκετές κατηγορίες φαρμακευτικών αγωγών χρησιμοποιούνται για την ανακούφιση του νευροπαθητικού πόνου. Κυμαίνονται από απλά αναλγητικά (που δεν χρειάζονται συνταγογράφηση) για ήπιο πόνο, μέχρι την αντι-επιληπτική φαρμακευτική αγωγή όπως καρβαμαζεπίνη, αντικαταθλιπτικά και οπιούχα ή φάρμακα που μοιάζουν με οπιούχα για πιο έντονο πόνο. Οι χειρουργικές επεμβάσεις μπορεί να είναι απαραίτητες σε μερικές περιπτώσεις για να απελευθερωθούν παγιδευμένα ή συμπιεσμένα νεύρα.

Αλλαγές στον τρόπο ζωής, όπως μια ισορροπημένη διατροφή και επιβλεπόμενη άσκηση και τέντωμα, μπορεί να βοηθήσουν στη διατήρηση και στη βελτίωση του ελέγχου των μυών και στην ανακούφιση από μερικά συμπτώματα. Οι ασθενείς πρέπει να συνεργαστούν με τους γιατρούς τους για να αποφασίσουν τις καλύτερες θεραπείες για την πάθηση τους. Οι ανάγκες των ασθενών αλλάζουν με την πάροδο του χρόνου αλλά νέες και εναλλακτικές θεραπείες συνεχίζουν να αναπτύσσονται.